Telegram
Онлайн библиотека бесплатных книг и аудиокниг » Книги » Историческая проза » Письма с Прусской войны - Денис Сдвижков 📕 - Книга онлайн бесплатно

Книга Письма с Прусской войны - Денис Сдвижков

219
0
Читать книгу Письма с Прусской войны - Денис Сдвижков полностью.

Шрифт:

-
+

Интервал:

-
+

Закладка:

Сделать
1 ... 121 122 123 ... 208
Перейти на страницу:

Ваш слуга, Ваш зять, Гиорги Гамгеблидзе.


№ 1452, N 16a

Грузинский — мхедрули

Без конверта, следы сургучной печати

Филигрань: нет

№ 86

Кн. Папуна Салагов (Сологашвили)[1392] — кн. Елене Придоновне Салаговой, Пиритц 30.08/10.09.1758

Адрес по-грузински. [Подписано рукой Леонарда Эйлера: ] Hierin kan ich kein einziges Wort lesen[1393].


(131) ჩემს მოწყალე ბატონს დედას, კნეინა ელენე ფარიდონუნას,

მდაბლად თაყვანისცემას და ხელს კოცნას მოგახსენებ. გვიბძანეთ თქვენი და თქვენის ქალის ანბავი. ვიცი, ჩემს ანბავს იკითხავთ, უჭირველად მოვრჩი დიდს განსაცდელს. თქვენს ქალს მისწერეთ, შეწუხებული იქნება.

საბრალო გურამიშვილი დადყ[ვე]ვდა და თურქისტანიშვილი დავით. სხვანი (131RS)

უჭირველათ არიან. სტეფანემ თითონ მოგწერათ.

თქვენი სიძე პაპუნა სალაღოვი მოგახსენებ.

აგვისტოს: 30

1758 დაიწერა პარუსაში

[Подписано на полях слева тем же почерком]

როდამ მომიკითხეთ, თქვენი მული და ვისაც ვიცნობდე.


Перевод: (131) Моей милостивой госпоже матушке, княгине Елене Придоновне. Передаю Вам мое почтение и целую руки. Пожалуйте известите меня о здоровье Вашем и Вашей дочери. Я знаю, что Вы ждете известий обо мне. Я в величайшей опасности остался невредим. Пожалуйте напишите это (и) Вашей дочери, она верно беспокоится. Несчастный Гурамишвили[1394] и Давит Туркистанишвили[1395] в плену. Прочие (131RS) [мы] благополучны. Стефан Вам уже сам написал. Ваш зять Папуна Салагов. Писано августа 30 дня, 1758 г., в Парусе [Пиритц] [Подписано на полях слева тем же почерком] Кланяйтесь Родам, Вашей золовке


№ 1453, Bl. 130–131

Грузинский — мхедрули. Без конверта и печати

Филигрань: лев на задних лапах

№ 87

Исаак (?) — кн. Дарье Отаровне (?), кн. Параскеве Заловне (?). б. м. б. д.


(177)

ჩემო ყ(ო)ვლად მოწყალევ დედავ ბატონო, პრწყ(ი)ნვალევ კნეინა დარია ოთარუვნა.

ქ(რისტე)

აწ რაცაოდენ თქვენს პრწყინვალებას ჩემგნით ეკადრებოდეს, იმგვარათ თაყვანისცემას და ჩემს მოწყალეს ხელს კოცნას მ(ო)გახსენებ. ვიცი თქვენის მოწყალის გუნებისაგან, რომ ჩვენს ანბავს მ(ო)იხსენებთ. ღ[ვ]თითა და თქვენის ლოცვით უჭირველათ გახლავართ. შენუმამიკვდები, კარგათ ვარ, უჭირველათ, მაგრამ თქვენის უწიგნობისათვინ დიდათ შეწუხებული გახლავარ, აგერ, ორი თვეა თქვენი წიგნი არ მამსვლია.

1 ... 121 122 123 ... 208
Перейти на страницу:
Комментарии и отзывы (0) к книге "Письма с Прусской войны - Денис Сдвижков"